Aktualności

Od 13 stycznia 2018 r. na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (kraje Unii Europejskiej oraz Norwegia, Islandia i Liechtenstein) zaczęły obowiązywać przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, tzw. PSD2 (Payment Services Directive 2).

Ponieważ zapisy Dyrektywy są wprowadzane do lokalnego ustawodawstwa przez poszczególne państwa członkowskie Unii Europejskiej, niektóre zapisy Dyrektywy mogą być interpretowane w nieco odmienny sposób. Dotyczy to np. kwestii pokrywania kosztów przez strony uczestniczące w transakcji płatniczej.
W Polsce zapisy PSD2 zostały wprowadzone do Ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. 2011 Nr 199 poz. 1175) i obowiązują od 20 czerwca 2018 r.

Zgodnie z zapisem art. 37a Ustawy:
Art. 37a.

1. W przypadku transakcji płatniczych realizowanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w obrocie z państwami członkowskimi innymi niż Rzeczpospolita Polska płatnik i odbiorca ponoszą opłaty określone w umowie zawartej przez każdego z nich ze swoim dostawcą, jeżeli zarówno dostawca płatnika, jak i dostawca odbiorcy lub jedyny dostawca danej transakcji płatniczej wykonują działalność na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego.
2. Dostawca nie umożliwia odbiorcy żądania od płatnika opłaty, oferowania mu zniżki lub kierunkowania jego wyboru w inny sposób, tak aby skorzystał z określonego instrumentu płatniczego (…).

W związku z powyższym Bank sugeruje, aby nie realizować płatności zagranicznych w przelewach na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego z opcją kosztów „OUR” (tzn. taką, w której wszystkie koszty pokrywa zleceniodawca). Wybranie przez Klienta opcji kosztowej „OUR” może bowiem skutkować:

• jednostronną zmianą opcji kosztowej przez bank odbiorcy (Bank otrzymuje komunikaty od banków UE o zmianie opcji),
• opóźnieniem w realizacji płatności,
• naliczeniem dodatkowych kosztów przez bank odbiorcy.

Rekomendowana opcją kosztową dla tych płatności jest „SHA” (tzn. taka, w której koszty banku wysyłającego ponosi zleceniodawca, a koszty banków trzecich ponosi beneficjent). „SHA” jest, zgodnie z ustawą o usługach płatniczych, jednoznacznie obowiązującą opcją kosztową.